6. การทดสอบการดัดงอเย็น
(เหล็กอาบสังกะสีของจีน): ท่อเหล็กอาบสังกะสีที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางเล็กน้อยไม่เกิน 50 มม. จะต้องผ่านการทดสอบการดัดแบบเย็น มุมดัดคือ 90 ° และรัศมีการดัดคือ 8 เท่าของเส้นผ่านศูนย์กลางภายนอก ในระหว่างการทดสอบโดยไม่ใช้สารตัวเติม ให้วางรอยเชื่อมของตัวอย่างที่ด้านนอกหรือส่วนบนของทิศทางการดัด หลังการทดสอบ ตัวอย่างต้องไม่มีรอยแตกและการหลุดร่อนของชั้นสังกะสี
7.
(เหล็กกัลวาไนซ์)การทดสอบอุทกสถิต การทดสอบอุทกสถิตจะต้องดำเนินการในท่อสีดำ หรือใช้การตรวจจับข้อบกพร่องของกระแสน้ำวนแทนการทดสอบที่หยุดนิ่ง แรงดันทดสอบหรือขนาดของตัวอย่างเปรียบเทียบสำหรับการตรวจจับข้อบกพร่องของกระแสวนจะต้องเป็นไปตามข้อกำหนดของ GB 3092 คุณสมบัติทางกลของเหล็กเป็นดัชนีที่สำคัญเพื่อให้แน่ใจว่าประสิทธิภาพการบริการขั้นสุดท้าย (คุณสมบัติทางกล) ของเหล็ก ซึ่งขึ้นอยู่กับ องค์ประกอบทางเคมีและระบบบำบัดความร้อนของเหล็ก ในมาตรฐานท่อเหล็ก ตามข้อกำหนดการบริการที่แตกต่างกัน สมบัติการดึง (ความต้านทานแรงดึง ความแข็งแรงของผลผลิตหรือจุดคราก การยืดตัว) ดัชนีความแข็งและความเหนียว ตลอดจนคุณสมบัติอุณหภูมิสูงและต่ำที่ผู้ใช้ต้องการ
①
(เหล็กกัลวาไนซ์)ความต้านแรงดึง （ σ b) : แรงสูงสุด (FB) ที่เกิดจากตัวอย่างในระหว่างการแตกแรงดึง ซึ่งเป็นความเค้นที่ได้รับจากพื้นที่หน้าตัดดั้งเดิม (ดังนั้น) ของตัวอย่าง（ σ）， เรียกว่า ค่าความต้านทานแรงดึงï¼ ˆ σ b) ใน N / mm2 (MPA) แสดงถึงความต้านทานสูงสุดของวัสดุโลหะต่อความล้มเหลวภายใต้แรงดึง โดยที่: FB -- แรงสูงสุดที่เกิดจากตัวอย่างเมื่อแตกหัก n (นิวตัน); ดังนั้น -- พื้นที่หน้าตัดเดิมของตัวอย่าง mm2
②
(เหล็กกัลวาไนซ์)จุดคราก （ σ s) : สำหรับวัสดุโลหะที่มีปรากฏการณ์คราก ความเค้นเมื่อชิ้นงานทดสอบสามารถยืดออกต่อไปได้โดยไม่เพิ่มขึ้น (คงที่) ความเค้นระหว่างกระบวนการดึงเรียกว่าจุดคราก ถ้าความเครียดลดลง จะต้องแยกความแตกต่างระหว่างจุดครากบนและล่าง หน่วยของจุดครากคือ n / mm2 (MPA) จุดครากบน （ σ Su): ความเค้นสูงสุดก่อนที่ความเค้นครากของตัวอย่างจะลดลงเป็นครั้งแรก จุดครากที่ต่ำกว่า （ σ SL): ความเค้นต่ำสุดในระยะครากเมื่อไม่พิจารณาผลกระทบที่เกิดขึ้นทันทีในขั้นต้น โดยที่: FS -- ความเค้นคราก (ค่าคงที่) ของตัวอย่างระหว่างความตึงเครียด n (นิวตัน) ดังนั้น -- พื้นที่หน้าตัดดั้งเดิมของตัวอย่าง mm2
การยืดตัวหลังจากการแตกหัก: （ σ） ในการทดสอบแรงดึง เปอร์เซ็นต์ของความยาวที่เพิ่มขึ้นตามความยาวเกจของตัวอย่างหลังจากการแตกจนถึงความยาวพิกัดเดิมเรียกว่า การยืดตัว โดย σ แสดงเป็น% โดยที่: L1 -- ความยาวพิกัดหลังจากตัวอย่างแตกหัก mm; L0 - ความยาวเกจเดิมของตัวอย่าง มม.
การลดพื้นที่: （ ψ） ในการทดสอบแรงดึง เปอร์เซ็นต์ระหว่างการลดสูงสุดของพื้นที่หน้าตัดที่เส้นผ่านศูนย์กลางที่ลดลงกับพื้นที่หน้าตัดเดิมหลังจากที่ชิ้นงานทดสอบแตกเรียกว่าการลดลง ของพื้นที่ ด้วย ψ แสดงเป็น% โดยที่: S0 -- พื้นที่หน้าตัดเดิมของตัวอย่าง mm2; S1 -- พื้นที่หน้าตัดต่ำสุดที่เส้นผ่านศูนย์กลางลดลงหลังจากการแตกหักของตัวอย่าง mm2
ดัชนีความแข็ง: ความสามารถของวัสดุโลหะในการต้านทานการเยื้องพื้นผิวของวัตถุแข็งเรียกว่าความแข็ง ตามวิธีการทดสอบและขอบเขตการใช้งานที่แตกต่างกัน ความแข็งสามารถแบ่งออกเป็นความแข็งแบบบริเนล ความแข็งแบบร็อกเวลล์ ความแข็งแบบวิคเกอร์ ความแข็งฝั่ง ความแข็งระดับไมโคร และความแข็งที่อุณหภูมิสูง ความแข็งของ Brinell, Rockwell และ Vickers มักใช้สำหรับท่อ
A. ความแข็งแบบบริเนล (HB): กดลูกเหล็กหรือลูกปืนซีเมนต์คาร์ไบด์ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางที่แน่นอนลงในพื้นผิวตัวอย่างด้วยแรงทดสอบที่ระบุ (f) นำแรงทดสอบออกหลังจากเวลาจับที่กำหนด และวัดเส้นผ่านศูนย์กลางการเยื้อง (L ) บนพื้นผิวตัวอย่าง ค่าความแข็งบริเนลคือผลหารที่ได้จากการหารแรงทดสอบด้วยพื้นที่ผิวทรงกลมเยื้อง มันถูกแสดงใน HBS (ลูกเหล็ก) และหน่วยคือ n / mm2 (MPA)
